Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα....

Αλλαγές αλλαγές...Και στην σελίδα και γενικότερα στην ζωή...Από ότι διαπιστώνω όχι μόνο στα προσωπικά μου αλλά γενικότερα όλων των Ελλήνων.. Τι ακούω? Τι διαβάζω?? Περικοπές, απεργίες, διαδηλώσεις, και πολλή πολλή μαυρίλα.. Κατακαημένη ψωροκώσταινα, τελικά από αυτό θα επιβιώσεις?? Αλοίμονο εμείς οι Έλληνες το έχουμε στο αίμα μας. Κάτι σαν τις κατσαρίδες ένα πράγμα επιβιώνουμε ότι κι αν συμβεί..

Τελικά με την τεχνολογία νομίζω ότι τσακώθηκα. Μία μέσα μία έξω αυτή η σέλιδα, δεν έλεγε να κάτσει σε μια μεριά.Παρεξηγήθηκα κιόλας όχι αδίκως.. καλά να πάθω τι θέλω και μπλέκω με αυτά τα μαραφέτια..




Λοιπόν μια γρήγορη περίληψη για το πως έχουν τα πράγματα.. Επιτέλους έχουμε και καταλαβαίνουμε χειμώνα, εστω και καθυστερημένα. Η δουλειά από ότι διαπιστώνω σε όλους μας είναι "κάθε πέρσυ και καλύτερα". Όχι εντάξει εξαιρούμε τον Ιανό που ανεβαίνει και ανεβαίνει.. Άντε παιδίιι καλές δουλειές και με προσοχή στα μαχαίρια..

Περάσανε και τα γενέθλια.Μεγαλώσαμε και μυαλό δεν βάλαμε..Και αφού τα είχα βρει με το άλλο μου εγώ, τα είχαμε συμφωνήσει, είχαμε δωσει και τα χέρια τούμπα ολα και φτου από την αρχή.. Καλά μας εφυγε το 2009 λίγο καλύτερα μας μπήκε το 2010 (και το περίμενα πως και πως) αλλά κράτησε λίγο. Και τώρα τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασημάζευτα..Βέβαια ακόμα αμφισβητούμε τα πάντα και ακόμα αναρωτιόμαστε και ψαχνόμαστε..Είναι σταθερή αξία δεν γλιτώνουμε όσο κι αν θέλουμε..



Πέρασε και η μέρα ασφαλούς διαδικτύου (ήταν στις 9 Φεβρουαριου)και συνεχίζουν κάποιοι, που ειλικρινά δεν ξερω πώς να τους χαρακτηρίσω, να ενεργούν εντελώς μα εντελώς κουτά (είδατε συγκρατήθηκα και είμαικόσμια). Και για να μιλήσω λίγο πιο κατανοητά, αναφέρομαι στα mail που κυκλοφορούν κατακαιρούς. Το τελευταίο εξάμηνο οχτάμηνο (έχω χάσει λίγο το μέτρημα) λαμβάνω το ίδιο ακριβώς μήνυμα. "Παλικάρι τραυματίστηκε σοβάρα σε ατύχημα με μηχανή και χρειαζεται αίμα ομάδας -0."
Βέβαια το κείμενο ήταν πιο καλά εμπλουτισμένο και με αρκετές φράσεις που χτύπαγαν κατευθείαν στην ευαίσθητη χορδή σου. Στο τέλος του μηνύματος αναφερόταν το όνομα και τα τηλέφωνα που θα επικοινωνούσαμε για την αιμοδοσία και σαφώς τα στοιχεία του νοσοκομειου και τον λογαριασμό για την αιμοδοσία..
Έπειτα από κάποια διασταύρωση των τηλεφώνων αλλά και συνομιλία με άλλους παραλήπτες του ιδιου μηνύματος που ελέγξανε και αυτοί τα τηλέφωνα το αποτέλεσμα ήταν ίδιο.. Τα τηλέφωνα ανύπαρκτα.. Το ψαχνω λίγο παραπάνω το θέμα (γιατί όπως λέει και ο αντονίνο είμαι επαγγελματίας κυφήνας και έχω απεριόριστο χρόνο)και μαθαίνω ότι εδώ και ένα χρόνο περίπου δραστηριοποιείται στο ελληνικό διαδίκτυο εμπόριο (εκτός από οργάνων)στην μαύρη αγορά φιάλες αίματος ειδική ομάδας σπάνιας..
Για να τα πω λίγο πιο περιεκτικά, δεν είμαι αρμόδια να βρω εγώ αυτούς που διαπράττουν κάτι τέτοιο, αλλά εγώ είμαι αρμόδια να ενημέρωσω τους δικούς μου ανθρώπους και αυτούς που θέλουν να μάθουν ότι δεν είναι όλα αθώα.. (κοίτα ποια μιλάει τώρα.) Το να δινεις αίμα σε κάποιον που το χρειάζεται, δεν είναι απαραίτητο οι ομάδες σας (μεταξύ αιμοδότη-ασθενούς) να είναι συμβατές.Η τράπεζα αίματος κάνει την ανταλλαγή, πόσες φιάλες δίνεις κύριε αιμοδότα τόσες θα δώσουμε από την ομάδα που χρειάζεται ο ασθενής.. Βέβαια αν κάνω κάποιο λάθος με διορθώνεται..

Το τραγικό της όλης της υπόθεσης είναι ότι ενημερώνεις τους αποστολείς αυτού του μηνύματος με το πως έχουν τα πράγματα, απάντηση να μην λαμβάνεις για την όλη ιστορία και μετά από λίγες μέρες να σου πάλι το ίδιο mail από τον ίδιο αποστολέα.. Ειλικρινά γελάω, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να αντιδράσω. Κοιτάω την οθόνη και διαβάζω το μήνυμα και έχω κολλήσει πεισμάτικα στο όνομα του αποστολέα και να έχω λυθεί από τα γέλια.. Το λιγότερο που μπορώ να πω ότι αυτά είναι τραγικά γεγονότα.

Ρε παιδιά δεν φτάσανε οι υπολογιστές από το πουθενά εν μέσω μίας νυκτής.. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε να χειριζόμαστε τα μαραφέτια αυτά (εμένα μου βγάζουν λίγο παραπάνω το λάδι) και ξέρουμε τι πατάμε, τι γράφουμε και τιστέλνουμε. Δεν ειναι δύσκολο να συμπεριφερόμαστε εδώ όπως και στην φυσιολογική μας ζωή..Δηλαδή αναρωτιέμαι στα αλήθεια σε πιάνει άγνωστος στον δρόμο και σου λέει τρεχα να δώσεις αίμα έχει ανάγκη ένα παληκαρί.Θα πας?? Και άντε πηγες (που είναι ανθρώπινο) δεν θα ρωτήσεις? Δεν θα πονηρευτείς καθόλου έστω και για λίγο? Δεν θα ρωτήσεις τίποτα??
Ε δεν γίνεται θα το κάνεις. Ε τότε τι στο καλό και εδώ μέσα είστε τόσο αδιάφοροι, τόσο βαριεστημένοι, αφηρημένοι.
Το κλείνω εδώ γιατί μάλλον έγραψα παράπάνω από κάθε φορά. Τα συμπεράσματα δικά σας. Τα δικά μου τα έβγαλα. Και όπως λες και εσύ μεσιέ "να κάτι για να αναρωτηθείς"..
Αρκετά έχω γω, πάρε κι εσύ κάτι. Δες το σαν εργασια για το σπίτι..

Αυτά ηταν όλα όσα ηθελα να πω.. Τελείωσα, πάω να δω πως είναι να κοιμούνται οι ήρεμοι..
Καλήνυχτα σας και εις άλλα με υγεία!!

ΥΓ. Δεν έχετε παράπονο αυτή την φορά ήμουν περισσότερο κατανοητή..

NEVER MIND

Ναι την έχω δει κάπως τώρα. Λίγο πιο μαύρα λίγο πιο θλιμμένα ίσως και λίγο νευριασμένα. Δεν ξέρω. Δεν θέλω να ξέρω. Προσπάθησα να είμαι αυτό που θέλεις, έτσι όπως το θέλεις αλλά λυπάμαι δεν μου βγήκε. Δεν μπόρεσα να σε αγαπήσω και να σε ευχαριστήσω έτσι όπως εσύ θέλησες. Δεν ήθελες το δικό μου, δεν ήθελες εμένα. Πάντα όμως έτσι σε θυμάμαι. Μια ζωή, αποδοκιμασία και βλέμμα επικριτικό. Την έβλεπες την προσπάθειά μου? Την αγάπη μου? Και να την έβλεπες δεν σου έφτανε. Πόσο αποτυγχημένη με κάνει τώρα που σταμάτησα να προσπαθώ? Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν βαρέθηκα τον τρόπο ζωή σου ή την κούρασή μου για να ενταχθώ στον κόσμο σου. Ο δικός μου είναι καλύτερος. Και κατά έναν τρόπο σε έχω και εσένα μέσα. Σε θέλω αλλά εσύ αρνήσε να ακουληθήσεις. Και καλά κάνεις. Θα κοιτάξεις τον εαυτό σου. Ετσι δεν γίνεται σήμερα? Εσύ γιατί να διαφέρεις?
Μπορεί να μην έχω το θάρρος να σε ταρακουνήσω, να μην έχω το κουράγιο να χτυπήσω το χέρι μου στο τραπέζι και να πω τα θέλω μου αλλά θα καταλάβεις όταν χάσεις την επαφή. Θα πονέσεις το ξέρω, αλλά δεν θα σε αφήσω. Ποτέ δεν σε αφήσα, απλά παραιτήθηκα  από την προσπάθεια. Το ξέρω οτι θα το καταλάβεις όπως και όλα τα υπόλοιπα που μπήκαν ανάμεσά μας, απλά αυτή την φορά θα είμαι δίπλα σου και θα με θες εκεί.








Δεν είναι υπαρξιακά ούτε κόμπλεξ. Είναι συνηδειτοποίηση της πραγματικότητας που φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρα. Δεν ξέρω που θα πάει όλο αυτό. Οπως και από την αρχή δεν ήξερα πού πήγαινε. Πού το πηγαίναμε. Η διαδρομή πάντα είναι ωραία και στην δική μας την κάνουμε εμείς ωραία αλλά θα αφήσω το τέλος για σένα. Δεν υπάρχει λόγος που το σκέφτομαι, δεν υπάρχει λόγος να το φοβάμαι. Μου το έχεις πει πολλές φορές το never mind, ήθελα να’ξερα εσύ πόσες φορές το έχεις καταφέρει.



''μου χες πει πως θα ρθει καποια μερα οτι αντικρυζω θα το ερωτευομαι...''

Είναι μαγεία. Το νιώθω!!! Δεν ήθελα να κάνω αναδρομή στο 2009, αλλά με σένα το έκανα..Καταφέρνεις να με κάνεις να χαμογελώ. Και εδώ οφείλω να πω ευχαριστώ. Λίγοι άνθρωποι το καταφέρνουν. Οχι δεν είμαι δύσκολη απλά λίγοι προλαβαίνουν να δουν τον κόσμο εκτός από τους εαυτούς τους. Ναι δεν θες ευχαριστώ, εσύ ποτέ δεν κάνεις κατι που ο άλλος δεν το θέλει. Εσύ τι θες? Τι αναζητάς? Σε τι ψάχνεσαι? Τι σου λείπει? Μπορείς να τις πάρεις ανάλαφρες τις ερωτήσεις ή και να αδιαφορήσεις. Αλλωστε από ξανθό κεφάλι βγαίνουν. NO MIND…

..Θα μαι παντα εγώ μες στο όπλο σου σφαίρα... 
Τα αερικά πιάνονται?


ΥΓ. Πολλά χαρμόσυνα ακούω.. Κολλητικά είναι?
ΥΓ1.Θα γυρίσει ο τροχός θα...
ΥΓ2. Σου χρωστάω ένα πρωινό... θα επανορθώσω!!!






Καλή χρονιά να έχουμε!!!

Γλυκάκι κανείς??

Ε Ε ΕΦΤΑΣΑΝ!!! Ναι είναι αλήθεια.. Ηρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά.. Και το καταλάβαμε από την τρελή κίνηση στους δρόμους, το πάτα με να σε πατώ στα μαγαζιά, τις σκασμένες πιατέλες με τα γλυκά και το αστέρι το φωτεινό που όπου και να το δούμε λάμπει..



Από μία άποψη θέλω να κρατήσει για πολύ καιρό αυτή η ζωντάνια.. Αυτό το φως που κάνει τις νύχτες μέρα.. Θέλω να κρατήσει αυτή η αισιοδοξία που όλα θα γίνουν και όλα θα πάνε καλά.. Θέλω να κρατήσει η αγάπη που ευχόμαστε ο ένας στον άλλον, η ειρήνη και η υγεία.. Θέλω αυτές οι ευχές να πιάσουν τόπο. Θέλω να δω ότι δεν τα λέμε μόνο αλλά τα νιώθουμε και τα κάνουμε..


Θέλω να βλέπω όλο το χρόνο τα χαμόγελα των ανθρώπων, να διασκεδάζουν, να κανονίζουν ταξίδια, να μην σκέφτονται τίποτα δυσάρεστο (επειδή είναι χρονιάρες μέρες) και να λένε πάντα «Δεν βαριέσαι όλα θα γίνουν έχει ο Θεός»..


Αλλά και φέτος όπως τα προηγούμενα χρόνα με το που θα σβήσουν τα φώτα και θα ξεστολισουμε, πάλι θα σιχτιρίζουμε για την καθημερινότητα και πάλι θα μετράμε τις μέρες για τις επόμενες γιορτές.. Ηθελα να ήξερα σε όλον τον κόσμο έτσι κάνουν ή και αυτό είναι προνόμιο των Ελλήνων?? Μας είναι τόσο δύσκολο να κρατήσουμε μέσα την λάμψη του αστεριού και να είμαστε καλά?? Γίναμε όλοι δήθεν και υποκριτές για να μην αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα..


Οχι λάθος το πάω.. Αλλαγή αυτή την φορά, δεν θα σκεφτώ τα άσχημα..αυτή την φορά δεν θα τα πω.. αλλά θα τα αλλάξω, για την δική μου ζωή, για το δικό μου χαμόγελο.Εγώ θα γιορτάζω όλο το χρόνο. Και όλο το χρόνο θα έχω κατι για να διορθώσω ώστε του χρόνου τα χριστούγεννα δεν θα πω « έχει ο Θεός» αλλά τα είχε ο Θεός και τώρα είναι δικά μου.. Δεν είναι ύβρις αυτό, μην βιαστείτε να με περάσετε για υπερόπτη.. Απλά ακολουθώ τα λόγια μου.. « Οταν κάτι το θέλω πολύ θα γίνει»..
Και δεν είναι καθόλου δύσκολο..Λίγη παραπάνω πίστη στον εαυτό μας θέλει..


Βρε θα τα καταφέρουμε.. αρκεί να μοιραζόμαστε, να αγαπάμε και να γελάμε..


Τι μου έλεγες από την πρώτη μέρα?? ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ.. ε λοιπόν σε άκουσα!


Και ας είσαι καλά φίλτατε Παύλο, που με σήκωσες από τον καναπέ μου και μείνανε μελομακάρονα για τους καλεσμένους μου.. πάω έξω να βρω ανθρώπους που θέλουν να είναι ευτυχισμένοι..Ξέρεις τι θέλω ( θα ακουστεί παιδιάστικο και ονειροπόλο) αλλά θέλω όλο τον κόσμο πιασμένο χέρι χέρι να σχηματίζουν έναν κύκλο και να μην φοβούνται να δείξουν ποιοι είναι, να μην φοβούνται να μιλήσουν για αυτά που νιώθουν, να μην φοβούνται να αγαπήσουν..


Πώπω πολλά παραμύθια διαβάζω.. αλλά θέλω πολύ να γίνει..Θα γίνει??

Και επειδή δεν νοείται φτωχικό χωρίς γλυκίσματα και κεράσματα για πάρτε κουραμπιεδάκι και μελομακαρονάκι (από τώρα μέλι στάζει το στόμα μου) για να υποδεχτούμε το 10 το καλό με τις καλύτερες διαθέσεις

ΥΓ: Ιανέ διπλό κέρασμα για σένα.. εντάξει?? πάρε πάρε και για το σπίτι σου. Να φέρω ταπεράκι??

ΥΓ1: Καλά που ήταν τρία τα δώρα.. αλλιώς δεν θα είχες τίποτα τώρα.. Μα πήγες και το έσπασες?? Ντροπή σου!! (έλα χαμογελάω μην το πάρεις κατάκαρδα)
ΥΓ2: Μην ξανακούσω το τραγούδι Last Christmas..ειλικρινά όχι άλλο μπούχτησα..



ΧΟ ΧΟ ΧΟ ΧΟ

 Καλά Χριστούγεννα σε όλους..

Lost Control

Γιατί έβγαλε ήλιο?? Μόνο βροχή.. αυτό μόνο.




Αντε καλή μέρα να έχουμε..Και να χαμογελάμε πάντα έτσι??

Πάλι τα ίδια

Σαν καλά ανθρωπάκια που είμαστε κάτσαμε όλοι και είδαμε τις ειδήσεις για τα γεγονότα?? Είδαμε όλα τα κακά που κάνανε οι διαδηλωτές?? Είδαμε τις ηρωικές προσπάθειες της ένομης τάξης να περιορίσει αυτά τα "τσογλάνια" και να διασώσει την ασφάλεια του πολίτη??
Μπράααβο είμασταν καλά παιδάκια.. Γρήγορα τώρα στον λιωμένο μας καναπέ για ταινία..

Πού πάμε ωρέ?? Τι μασκαριλίκια ήταν αυτά? Που ζούμε?? Μόνο εγώ τα βλέπω διαφορετικά τα πράγματα?? Μόνο εγώ διαπιστώνω το παρόδοξο της εποχή μας?

 Μόνο εγώ βλέπω ότι έχουμε ψηλότερα κτίρια και πολύ χαμηλές προδιαγραφές.
Πλατύτερους δρόμους αλλά στενότερες αντιλήψεις.
Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε λίγα.
Εχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες.
Περισσότερες ανέσεις αλλά λιγότερο χρόνο.
Εχουμε πτυχία αλλά λιγότερους λογικούς... ανθρώπους.
Περισσότερη γνώση μα λιγότερη κρίση.
Εχουμε πολλούς ειδήμονες αλλά και περισσότερα προβλήματα.
Εχουμε πλεόνασμα φαρμάκων αλλά έλλειψη στην ποιότητα ζωής μας.
Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και μειώσαμε τις αξίες μας.
Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια και μισούμε πιο συχνά.
Μάθαμε πώς να εξασφαλίζουμε τα προς το ζειν, αλλά δεν μάθαμε να ζούμε.
Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
Φτάσαμε στο φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο για να συναντήσουμε το γείτονά μας.
Κατακτήσαμε το διάστημα και χάσαμε το δικό μας πλανήτη.
Διασπάσαμε το άτομο αλλά όχι και τις προκαταλήψεις μας.
Εχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες.
Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρωπίνων σχέσεων.
Υπάρχου περισσότερα τρόφιμα, αλλά χειρότερη διατροφή.
Κτίζουμε πολυτελή σπίτια αλλά διαλύουμε την οικογένεια.

Θέλω ένα απο αυτά τα "τσογλάνια" των ειδήσεων να έρθει και να σπάσει (σμπαράλια να την κάνει) την δική μου βιτρίνα. Με τα χαράς θα του δώσω εγώ όλα τα ψεύτικα που με φόρτωσε και τα περιττά και επιτέλους θα μου μείνει χώρος για τα δικά μου τα αληθινά και ουσιώδη.


Αντε γιατί σαν πολλά να μας κάνατε!!!


ΥΓ: Πολύ έντονες οι βδομάδες που περάσανε.. έχει και συνέχεια??
ΥΓ1: Θάρρος ή αλήθεια??
ΥΓ2: Φύγαμε για βόλτα?? Είμαι ντραιβερόνι σου λέω..
ΥΓ3: Δεν έχω ξεχάσει τα χριστούγεννα ακόμα περιμένω την μέρα.. χαμόγελο?

Αστέρι γιορτινό

Ξεκινάμε τον μήνα.. Με προσδοκία, αδημονία, χαρά, κρυφή αγωνία και φοβία και με πολύ πολύ κέφι.. Όπως και κάθε μήνα άλλωστε..Μόνο που αυτός είναι διαφορετικός, ο τελευταίος του χρόνου ο πιο γιορτινός και ο πιο ξέγνοιαστος. Υπολογιστε και τον 13ο μισθό (όσο να πεις μια χαρά την παίρνεις για να πληρώσεις τα σηματάκια του αυτοκινήτου.. άτιμη προσαύξηση)


Τι κάνουμε όμως όταν κάτι φτάνει στο τέλος του?? Τον απολογισμό ίσως? Τι κερδίσαμε τι χάσαμε? Τι μάθαμε κι τι πάθαμε? Τι είχαμε και τι χάσαμε?Και στο τελος μας μένουν στις αποσκευές μας η αναπόληση, οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες.. Ε όχι!! εγώ ΘΕΛΩ κι άλλα. Θέλω δύναμη για το επόμενο που θα μπει στη ζωή μου..Θέλω την χαρούμενη πλευρά του νομίσματος, θέλω το μυαλό στην θέση του..


Πολλά θέλω? Μπα, ότι θέλουμε πολύ πάντα γίνεται.. Μα πάντα..


Το ξέρω ότι τώρα θα επαναληφθώ αλλά δεν γίνεται αλλιώς.. ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! Διαφορετικά κάθε φορά, περίεργα χαρούμενα και πολύ πολύ ξεμυαλισμένα.. Αλλά θα το αντιμετωπίσουμε κι αυτό... Γιατί όχι άλλωστε. Η πρόκληση κάθε φορά σε ανάβει διαφορετικά.. Και φετος θα στολίσουμε με παλιά και νέα στολίδια.Τα παλιά γιατί συμβολίζουν κάτι και τα νέα για την χαρά της απόκτησής τους, την ομορφιά τους και την αρμονία τους με τα παλιά..


Μετράμε αντίστροφα για αυτή την γιορτή που κάθε φορά καταφέρνει στο τέλος όλους να τους γοητεύει.. Αν σβήσετε τα φωτάκια που όλοι υπερφορτώνουν το δέντρο τότε το αστέρι στην κορυφή μπορεί να δείξει την λάμψη του..


Τραγούδι για να συνδέσουμε το πριν με το μετά...













ΥΓ. Είπα για τα σηματάκια των αυτοκινήτων?? Να σχολιάσω και τις ανάλογες προσαυξήσεις στις ασφάλειες?? Και τον κάθε χαράλαμπο που παίρνει τιμόνι και το παίζει ντραιβερόνι?? Η ιστορία του αυτοκινήτου πονάει πια..

ΥΓ1. Να συγχηστώ τώρα ή να το αφήσω για αργότερα?? Μόνο τα χριστούγεννα θυμούνται όλοι να βοηθήσουν τον συνάνθρωπό τους και το παίζουν προσκοπόκια προσθέτοντας κι άλλον κόμπο στο μαντήλι για κάθε ευρώ που δίνουν στα αρκουδάκια γνωστής εταιρείας γρήγορου φαγητού?? Δηλαδή όλο τον άλλον καιρό δεν έχουν ανάγκη βοηθείας από τους συνανθρώπους τους??


ΥΓ2. Θα εκνευριστώ τώρα..Κύριοι κερδοσκόποι που μας το παίζετε ψυχοπονιάρηδες ξαφνικά σας ενημερώνω ότι τα δικά μου λεφτά δεν θα τα βάλετε στο πορτοφόλι σας..


ΥΓ3. Στα μεγάλα παιδιά ο Αι-Βασίλης πόσα δώρα μπορεί να στείλει??

Κι άλλη βδομάδα εν όψει....

Ηρθε ο χειμώνας??? Να το πιστέψω?? Λίγο κρύο παραπάνω και περισσότερη βροχή και θα το πίστευα.. Μέσα Νοέμβρη τελικά και βλέπω ότι θα έρθουν τα χριστούγεννα και ούτε που θα το καταλάβω πάλι.. Μία η δουλειά (λέμε τώρα ότι δουλεύουμε) λίγο οι υποχρεώσεις και φεύγουν οι μέρες..


Εντάξει δεν παραπονιέμαι.. τουλάχιστον έλαβα νωρίς το δώρο μου..Ημουν τόσο καλό παιδί φέτος που ο Αι-Βασίλης αποφάσισε να μου το φέρει από αρχές Νοέμβρη..Μεγάλο, γεμάτο εκπλήξεις και τόσο πολύ που διαρκεί μέρες για να το εμπεδώσει κανείς..Δέμα κανονικό σας λέω..
Τώρα ζηλέψατε είμαι σίγουρη.. αλλά έκανα συμφωνία και για σας.. Θα πάρετε όλοι δωράκια φέτος για να γλυκαθείτε για το 2010 που έρχεται. Φανταστείτε τι μας περιμένει!!!


Αλήθεια με πιάνει κατάθλιψη και μόνο που σκέφτομαι το 2010. Λίγο νωρίς άρχισα την μίρλα μου αλλά θέλω τον χρόνο μου για να το χωνέψω και πιστεύω ένας μήνας μέχρι τα χριστούγεννα μου φτάνει.. Και επειδή χειμώνας χωρίς χιόνι δεν γίνεται.. και επειδή σιγά μην δούμε στην Αθήνα χιόνι ανά χείρας ολοι τις χιονόμπαλες μπας και ονειρευτούμε κάτι μαγικό..


Καλή βδομάδα να έχουμε και δύναμη για το υπόλοιπο μισό του μήνα.. Τραγουδάκι που ακούμε μέρες τώρα αφιερωμένο..









ΥΓ. Τελικά και από τέτοια τραγούδια παίρνεις δύναμη..
ΥΓ1. Κοκκινομαγουλίδη γαλαρία αύριο.. πρόσεχε και το πανό ψηλά!!!
ΥΓ2. Τελικά οι συναυλίες είναι μια πολύ πολύ καλή εμπειρία..