7.8.09

Mama mia

Γεννιέσαι, μπουσουλάς, περπατάς, μαθαίνεις και βλέπεις.. Σε φέρνει στην ζωή, σε κρατά στην αγκαλιά της και σου μαθαίνει την ζωή μέσα από ένα παραμύθι..Σε ταϊζει με γνώση και εμπειρίες..




Μεγαλώνεις και βλέπεις τη ζωή να εξελίσσεται, να προχωράει μπροστά και εσύ να την βλέπεις από τα μάτια της. Να κάνεις συνέχεια ερωτήσεις: "Γιατί μαμά?" μέχρι να περπατήσεις και να πεις:" Οχι μαμά".. Ανοίγεις τα δικά σου μάτια και βλέπεις πια την ζωή πιο καθαρά. Συνυφασμένη με το παρόν και όχι με το παρελθόν.. Οι γνώσεις όμως δεν ξεχνιούνται, έρχονται την κατάλληλη στιγμή που σκύβεις το κεφάλι και λες την ίδια φράση που λένε όλοι οι νέοι: "Είχε δίκιο η μάνα"..


Ερχονται όμως στιγμές που διαφοροποιήσε από το πρότυπό σου και ζεις εμπειρίες που τις αποκαλείς δικιές σου.Μερικές σου βγαίνουν σε καλό. Και τότε χαίρεσαι μέχρι να ξανάπεσεις και πεις την ίδια φράση. Και μαθαίνεις και πονάς αλλά συνεχίζεις. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Επιτρέπεται να πέσεις αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς. Πόσες φορές όμως σηκώνεσαι με την δική σου δύναμη και πόσες με την βοήθεια της? Πόσες φορές τρέχεις σε αυτή για παρηγοριά και βοήθεια? Μια βοήθεια που ξέρεις ότι είναι βασισμένη σε εμπειρίες χρόνων που δεν συμβαδίζουν με σένα. Που τόσες φορές τις έχεις κατηγορήσει και τις έχεις αποποιηθεί.


Αλλά ότι κι αν έχεις κάνει, ότι κι αν έχεις πει με το σκληρότερο τρόπο αυτή είναι εκεί. Και πάντα θα είναι γιατί είσαι κομμάτι της και είναι κομμάτι σου. Γιατί της έδωσες την καρδιά σου και σου χάρισε την ζωή. Γιατί το αίμα σου είναι το αίμα της και όσα χρόνια κι αν περάσουν, ό,τι ιδέες κι αν αλλάξουν ξέρεις πώς η μάνα μένει σταθερή αξία στην ζωή σου..Δεν κατηγορεί μόνο συγχωρεί.



15 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Κι όμως..
πολλοί δέν έχουν τη Μάνα κοντά τους..
πολλοί της έχασαν σε νεαρή ηλικία..

τότε Μάνα, γίνεται η Γή..
Πατέρας ο Ουρανός..
τροφή η Φαντασία..

ποτέ όμως δέν ξεχνούν την Μυρωδιά της Μάνας..
ε;
πάντα είχε αυτό το πλάσμα μιά μοναδική μυρωδιά που ποτέ δέν θα την ξεχνούσαμε, ακόμη και με κλειστά μάτια ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμο..

καλημέρα σας..

BUTTERFLY είπε...

Δεν υπαρχει ιεροτερο απο τη μανα πλασμα...ουτε και σοφοτερο...η προσωποποιηση της αγαπης ειναι η ΜΑΝΑ! Λυπαμαι μονο που καποιες γυναικες εξευτελιζουν τον ορο! Ευτυχως οχι αρκετες, ωστε να χασουμε την πιστη μας στην αγαπη και την ανιδιοτελεια της μανας!
Υπεροχο ποστ!

Ianos είπε...

Μανα...
Ειναι ισως ο μονος ανθρωπος που σε αγαπαει ανιδιοτελως για ολη σου την ζωη!
Για μια ζωη που αυτη σου χαρισε !!!
Δεν την νοιαζει αν εισαι καλος ,κακος ,αξιος η εγκληματιας...
Γιαυτην παντα εισαι μονο το παιδι της...
Και ισως αυτη η σιγουρια αγαπης μας κανει συχνα να την παραμελουμε...
Πολλες χαμογελαστες καλησπερες!!!

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά η μαμά είναι η πιο ανιδιοτελής...
...αρκεί οι γονείς να γίνονται αρωγοί κι όχι δεκανίκια...

Λερναία Υδρα είπε...

Ευρύνοοε: είναι πολύ σκληρό και άδικο να χάνεις τον πιο σημαντικό άνθρωπο στον κόσμο ή να στον στερούνε...
Θέλω να πιστεύω όμως ότι όπου κι αν είναι, είτε στους ουρανούς είτε στα επίγεια, μακρυά από το παιδί της, το καθοδηγεί με την σκέψη και την αγάπη της.
Ίσως να είναι και λάθος αυτός αλλά το συγκεκριμένο θέμα το βλέπω πολύ ρομαντικά και αγνά...

Λερναία Υδρα είπε...

Πεταλουδίτσα μου: Όλα είναι μέσα στην ζωή.. Με το να ξευτιλίζει κάθε γυναίκα τον ρόλο της μάνας μαθαίνει σε κάποια άλλη πώς να γίνεται σωστότερη..Και μαθαίνει στο παιδί μέσα από τον πόνο που του προκαλεί και τις εμπειρίες που βιώνει. Δεν είναι σωστό να γίνεται, αλλά με αυτές υπάρχει και μέτρο σύγκρισης και καλυτέρευσης..
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..
Καλό απόγευμα να έχεις.

Λερναία Υδρα είπε...

Ιανέ έτσι ακριβώς είναι...το δυστύχημα είναι πώς εμείς τα παιδιά το ξεχνούμε πολύ συχνά και το μετανοιώνουμε όταν λέμε βαριές κουβέντες που πολλές φορές δεν τις εννοούμε κιόλας.. Ας είναι καλά η μάνα που ξέρει και συγχωρεί και κακία δεν κρατεί (ορίστε έκανα και ρίμα)
Καλό σου απόγευμα..

Λερναία Υδρα είπε...

Εγκλωβισμένε.. την σήμερον ημέρα διαπιστώνω όλο και πιο συχνά ότι υπερισχύει ο ρόλος της πατερίτσας γύρω μας από τους γονείς. Και όχι μόνο στην νεαρή ηλικία αλλά και αργότερα που τα παιδιά-ενήλικες κάνουν δικές τους οικογένειες.. Σε αυτές τις καταστάσεις η ζυγαριά του λάθους (κατά την γνώμη μου πάντα) γέρνει περισσότερο στα παιδιά.. Οι γονείς δεν παύουν να αγαπούν, να φροντίζουν, να προστατεύουν και να τα βλέπουν σαν παιδιά αιώνια. Τα παιδιά-ενήλικες γιατί εκμεταλλεύονται καταστάσεις και βολεύονται σε αυτές? Γινόμαστε αναξέρτητοι στα λόγια και όχι επί του πρακτέου..
Καλό σου απόγευμα..

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

"Τα παιδιά-ενήλικες γιατί εκμεταλλεύονται καταστάσεις και βολεύονται σε αυτές?"

Η βόλεψη... κακό πράμα!...

Και ο σύγχρονος, ΑΠΑΙΣΙΟΣ τρόπος ζωής που θέλει τα παιδιά να μεγαλώνουν από τους παππούδες...

Ε, κι οι γονείς έχουν, για μένα, την ευθύνη τους, μην πάθει κάτι ο κανακάρης/η κοκόνα τους!...

Λερναία Υδρα είπε...

Μεγάλη ιστορία που τα παιδιά μεγαλώνουν με τον παππού και την γιαγιά.. Από την μία η καριέραα, από την άλλη μια υπερκαταναλωτική ζωή που όπως και να το κάνουμε θέλει παραπάνω ώρες δουλειά για να την έχουμε..Λάθος επιλογές για το πότε αποκτούμε παιδί και δεν είμαστε θέση να θυσιάσουμε το εγώ μας για αυτό.. Μεγάλο θέμα ανοίγεις αγαπημένε Εγκλωβισμένε..

She είπε...

Οταν ήμουν μικρή θυμάμαι ότι ξυπνούσα το πρωί για το σχολείο και πριν κάνω οτιδήποτε, έτρεχα στο δωμάτιο της μαμάς - η οποία είχε ήδη ξυπνήσει και ετοίμαζε πρωινό- και έπαιρνα το μαξιλάρι της αγκαλιά και το μύριζα..και έλεγα "μμμμ! μυρίζει μαμά!" . Μου άρεσε η μυρωδιά από τα μαλλιά της που μοσχοβολούσαν πάντα!

Αυτή η μυρωδιά έχει μείνει στο μυαλό μου.. Ακόμη και τώρα που γράφω η μυρωδιά του γιασεμιού - το άρωμα της μαμάς που έγινε και δικό μου αγαπημένο άρωμα- έχει πλημμυρίσει τον αέρα του δωματίου!

Μεγάλη λατρεία που δεν θα φύγει ποτέ..η λατρεία της μάνας!

υ.γ. Μπα σε καλό σου..συγκινήθηκα!


Φιλιά!

BUTTERFLY είπε...

Ετσι ακριβως ειναι κοριτσι μου!
Μονο που, να...ειναι αδικο να στιγματισζονται ζωες, επειδη καποιοι ειναι αναξιοι η ανετοιμοι να γινουν γονεις...και το τραγικοτερο ολων ειναι πως τα περισσοτερα παιδια τα αρνητικα τους βιωματα μεγαλωνοντας τα βγαζουν στα δικα τους παιδια...
Κι οποιος ειχε την τυχη να μεγαλωσει με μια στοργικη και τρυφερη μανα, ειναι σχεδον σιγουρο πως αυτη τη στοργη θα τη δειξει σε ολη του τη ζωη...
Καλο ΣΚ να εχεις!

Λερναία Υδρα είπε...

Ανάσα μου...σε ότι και να κάνουμε κάτι θα μας μυρίζει "μανούλα"
Να'σαι καλά..
Καλημέρα..

Butterfly κύκλους κάνει η ζωή.. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας και τα βιώματά μας..Το καλό είναι ότι μεγαλώνοντας αποκτούμε κρίση και ανάλογα πράττουμε..
Καλό σου Σαββατοκύριακο και σε σένα..

Κράμα είπε...

Λερναία ύδρα,
έλα απο την γειτονιά μου,
έχεις βραβείο...
όχι για σένα, αλλά για τη φουκαριάρα τη μανα σου.
Για τις μαμάδες μας τις τέλειες!
Φιλιά

Vassilis είπε...

όπως είπε και ο Ευρύνοος, η "μυρωδιά" της αγκαλιάς της δεν ξεχνιέται και ας τη χάσαμε πιτσιρικάκια.
Ευτυχώς όμως που αρκετές φορές υπάρχουν και άξιοι μπαμπάδες και θείες για να συμπληρώνουν το κενό της απουσίας της στις δύσκολες μικρές ηλικίες.